روش گرفتن حکم جلب در حقوق ایران
در حقوق ایران، برای گرفتن حکم جلب، باید به مراحل قانونی خاصی رعایت کنید. در اینجا یک خلاصه از مراحل ممکن استفاده شود:
1. تقدیم شکایت:
ابتدا باید شکایت خود را به پلیس یا دادستانی محلی ارائه دهید. شکایت باید حاوی اطلاعات مفصل در مورد جرم یا تخلف مزبور باشد.
2. تحقیقات پلیس و دادستانی:
پس از تقدیم شکایت، پلیس یا دادستان مسئول اقدام به تحقیقات می‌کنند تا اطلاعات بیشتری در مورد پرونده به دست آید.
3. مراحل دادگاه:
اگر تحقیقات نتایج لازم را داشته باشند و قاضی تصمیم بگیرد که حکم جلب صادر شود، مراحل دادگاه آغاز میشود. در این مراحل، شاکی و متهم حق دارند که حاضر شوند و حضور در دادگاه اجباری میشود.
4. صدور حکم جلب:
در صورت صدور حکم جلب توسط دادگاه، مراحل اجرای حکم آغاز میشود. این شامل استفاده از نهادهای اجرایی مرتبط برای بازداشت فرد متهم و انتقال او به دادگاه میشود.
5. اجرای حکم:
پس از صدور حکم جلب، اجرای آن توسط نهادهای اجرایی شروع میشود. این ممکن است شامل بازداشت فرد، انتقال او به دادگاه و سایر اقدامات لازم برای اجرای حکم باشد.
توجه داشته باشید که جزئیات و مراحل دقیق ممکن است بسته به نوع جرم یا تخلف، نوع دادگاه، و سایر عوامل حقوقی مختلف باشد. همچنین، هر فرآیند حقوقی باید با رعایت قوانین و مقررات مربوطه انجام شود. بهتر است در صورت نیاز، با یک وکیل متخصص در حقوق کیفری در ایران تماس بگیرید تا راهنمایی حقوقی دقیق‌تری دریافت کنید.
برای ارتباط با وکیل متخصص اینجا کلیک کنید.
مشاوره حضوری رایگان و یا مشاوره تلفنی با وکیل
تنها کافیست فرم ذیل را پر کنید ظرف حداکثر نیم ساعت باشما تماس گرفته میشود و نزدیک ترین وکیل به شما معرفی میگردد.
تعبیر "حکم جلب" ممکن است به دو معنی مختلف اشاره کند:
1. حکم جلب در حقوق کیفری:
در حقوق کیفری، حکم جلب به دستوری اشاره دارد که توسط یک قاضی صادر میشود تا فردی را جلب یا بازداشت کند. این حکم معمولاً به دلیل اتهام یا شکایت در مورد یک جرم یا تخلف صادر میشود. جلب یعنی به طور رسمی فرد را به دادگاه یا مقام اجرایی فراخوانی کنند.
2. حکم جلب در حقوق مدنی:
در زمینه حقوق مدنی، حکم جلب ممکن است به تصمیم یا فرمانی اشاره داشته باشد که به دلیل اختلافات مالی یا حقوقی، فردی را به پرداخت یا انجام چیزی ملزم می‌کند. این ممکن است توسط دادگاه یا مقام حقوقی صادر شود تا امور حقوقی مرتبط با طرفین را حل کند.
"حکم جلب" اصطلاحی است که در حقوق به کار می‌رود و به دستور یا فرمانی از سوی مراجع قضائی یا حکومت برای جلب یا دستگیری فردی اشاره دارد. این فرد ممکن است متهم به ارتکاب جرم یا تخلفی باشد، و یا ممکن است بر اساس دیگر دلایل حقوقی جلب شود.
جلب معمولاً به منظور حضور فرد در دادگاه، تحویل او به مقام قضائی، یا اجرای یک حکم قضائی صادر میشود. فرآیند جلب ممکن است از طریق یک امر قضائی، یک وثیقه، یا حتی با همکاری نیروهای اجرایی نظامی یا انتظامی صورت گیرد.
در حقوق بین‌الملل، همچنین ممکن است یک کشور از کشور دیگری درخواست جلب شخصی را داشته باشد. این به نام "جلب بین‌المللی" معروف است و مبانی حقوقی خاص خود را دارد که بر اساس توافقات بین‌المللی مثل انعقاد تشویق‌نامه‌ها (Extradition Treaties) تعیین میشود.
برای ارتباط با وکیل متخصص اینجا کلیک کنید.
📑تفاوت دستور جلب عادی و سیار
📜هر قاضی فقط در حوزه قضایی خود می‌تواند دستور جلب صادر کند، برای مثال، کل استان تهران یک حوزه قضایی محسوب میشود و قاضی تهران تنها توانایی صدور دستور جلب در حوزه استان تهران را دارد و چنان‌چه شخصی که قرار است برایش دستور جلب صادر شود، در خارج از حوزه قضایی بود، باید به حوزه قضایی دیگر نیابت داده شود
🌀دستور جلب نيز به دو روش اجرا میشود:
1⃣گاهی ممکن است قاضی پرونده دستور جلب را به یک کلانتری خاص ابلاغ کند که این نوع از قرار جلب، عادی است؛
2⃣اما اگر دستور جلب به همه کلانتری های حوزه داده شود، به آن جلب سیار گفته میشود،
🌐البته این دو روش جلب به اعلام شما به عنوان شاکی بستگی دارد؛ به این صورت که اگر در دادگاه اعلام کنید محل زندگی فردی را که از او شکایت دارید می‌دانید، دستور جلب عادی برای شما صادر میشود؛ اما در صورتی که شما از شخصی به علت بدهی شکایت کردید، اما مکان زندگی‌اش را نمی‌دانید یا بدهکار متواری شده باشد، باید این موضوع را در دادگاه اعلام کنید تا دستور جلب سیار برای شما صادر شود.به کمک این دستور مدت‌دار، می‌توانید هر جا که بدهکار را دیدید، با کمک یک مأمور انتظامی، او را دستگیر کنید و به دادگاه تحویل دهید.